Dag 5, donderdag 7 juli.

Hal vd school met prikbord, andere kant vh raam staat 'het bankje'

Ook vandaag weer hard gewerkt op school. 

Het is wel bijzonder om steeds een andere leraar te hebben. Elk dagdeel. Zo heb ik voor de schedel iedereen een kaar gehad en ook voor het staande model. Iedereen op zijn eigen manier maar allemaal heel gestructureerd, positief en persoonlijk.

Ik begin nu echt moe te worden. De hitte valt nog wel mee maar het is constant staan, vaak iets door de hurken, blijven kijken en vergelijken.

Ik roep altijd dat ik niet kan tekenen, dat is nog steeds zo maar geen reden meer om niet te tekenen.  Dat ben ik echt aan het leren hier. Niet op papier maar op het beeld.   Omdat je maar van 4 kanten mag kijken kun je toch ‘aantekeningen’ maken op het beeld. Lengtes, richtingen, punten markeren die belangrijk zijn en vaak vast liggen.  Ja, ja, het wordt wel wat….

mijn 'Skull'

Ik ben niet de hele tijd enthousiast en tevreden bezig hoor! Pfff, veel twijfel en gezwoeg. Stapje achteruit doen en zien dat het toch of nog niet klopt. Nog een keertje checken en nog ‘s…  Voelt goed en is vermoeiend.

Na de les boodschappen bij de Coop en ‘huus tou’! Ik ben nog niet echt aan het koken hier. Ik geloof dat ik hier eerder woonde dan Pamela dus zelfs het hoognodige is er niet. Ik bedoel kookdingen zoals een maatbeker, scherp mes, zelfs geen vergiet om pasta mee af te gieten… niet aangetroffen. Geeft niks, lekkere kant en klaar salades genoeg en niet heel duur. Ik hoopte natuurlijk op internet maar dat was nog niet gelukt. Het lijkt een beetje Italiaans maar zo is Pamela niet hoor.  Ze is razend druk en holt soms wat achter de feiten aan. Ze heeft een afspraak met de internetmeneer gemaakt, die komt morgenochtend langs en sluit de boel aan. Waren ze vergeten.. das dan wel weer Italiaans..

Ik ben na het eten lekker gaan wandelen. Ik wilde naar de Giardino di Boboli, die liggen hier bijna achter het appartement maar die gingen bijna dicht. Het was 18.30. Toen maar naar de Ponte Vecchio gelopen en zien wat er was.

Via Por S. Maria, in de verte de Porte Vecchio

 Het is echt ongelofelijk hier! Alles zo dicht bij elkaar en zo mooi en indrukwekkend. Het was ook heerlijk om daar wat rond te lopen terwijl ik wist dat m’n huisje vlak bij was, ik met niemand rekening hoefde te houden, een andere keer uitgebreider kon kijken en ik eigenlijk geen echte toerist ben…..(ahum, probeert niet iedereen zich altijd zo te voelen? Nou het lukte mij aardig) Natuurlijk toch weer een beetje verdwaald maar vanaf de Duomo weet ik het ongeveer… En die kwam ik toch weer een aantal keer tegen. 

De Campanile

In het donker thuis aangekomen, een paar dingen opgezocht die ik gezien had in  een fantastisch boek wat ik van de bieb heb meegenomen:  'Firenze' van Luck Verhuyck, een anekdotische reisgids voor Florence. Niet een boek wat je zo even gaat lezen, meer als je ergens iets over wilt weten. Hele leuke extra gegevens, verhalen, geschiedenis.