Dag drie, dinsdag 5 juli.

Heerlijk geslapen, ik had gister een ander kussen gepakt gelukkig. Om 7 uur ging de wekker en ik had een cadeautjes gevoel. Ik had er zin in!

Ik weet waar ik moet zijn, ik heb ontbijt en ik heb zin in wat komen gaat!

Bankje

Ik was iets na half negen op de Academie.  Alexei, de Rus zat er al met z’n Macbook buiten op het bankje. Howl was er ook net. Die zette de Wifi aan zodat we konden internetten. Heel groot ‘password’ van Alexei gekregen en nu heb ik daar iig internet.

Om 9.00 precies werd er begonnen. Ik zat in de groep met het mannelijke model, Eugine.

Howl, de Engelse leraar was bij onze groep.

Jeetje, wat moeilijk! De aankomende 3 weken ga ik dit model maken, 5 dagen per week, 3 uur per dag! Van vier kanten kijken en maken.

Moeilijk uit te leggen, het zijn vooral regels waar ik me aan moet houden, waar ik op moet vertrouwen.

Ik probeer elke dag foto’s te maken van ‘the skull’ en ‘the standing figure’.

Plateau voor het model + bokken

s’ochtends het model en s’middags de schedel. Na deze week krijgen we een model voor portret waar we dan nog 2 weken aan werken.

De laatste van de 4 weken is het maken van een mal. Van te voren dacht ik, ach dat ga ik niet doen, hoe krijg ik dat ding thuis? Ik laat mallen immers door anderen maken? Dat is toch niet mijn vak?

Nu weet ik al dat ik het wel ga doen. Ik weet nog niet wat, de staande of het portret

In de ochtend hebben we met z’n allen koffie gedronken om de hoek van de Academy. We hadden 15 minuutjes maar ze zetten koffie als beesten, heeerlijk!

Heel klein cafeetje met meer ruimte achter dan voor de bar, 3 mensen, melk stomend, koffie kloppend en kassa tikkend en maar lachen. Ze kennen iedereen van de Academy.

Tussen de middag zijn we met een aantal naar een lunchcafeetje in de buurt gegaan. Het leek op een ijswinkel waar je je smaak aan kan wijzen van het ijs wat achter het glas ligt. Hier lagen salades, groentes en pasta’s.  Drie dames renden heen en weer die opschepten, een dame die afrekende en 2 jongens achter de tap voor al het drinken.

Pas toen ik m’n bordjes leeg had bleek dat ik de kassa over het hoofd had gezien.

Alsnog even betaald. Ook daar wordt niet vreemd op gereageerd.

 Die ochtend bij de koffiebar was het ook zo. Je besteld bij de ene en betaald bij de andere. Er wordt niet echt gecontroleerd, men vertrouwd er op?

Die onbetrouwbare Italianen?  Gewoon andere mensen??

Eind van de les dag (16.00) boodschappen gedaan bij een lekkere grote COOP vlak bij school. Gemma ging ook. Daarna zouden we even wat drinken. Ik vergat de tijd een beetje, het was lekker koel in de winkel en het is zo leuk!

Supermarkt in een vakantieland.

De mooiste vissen, groentes, oliën, worsten, zomaar, heel veel en best betaalbaar.  En van die huishoudelijke dingen, ik zou niet weten waar ze voor zijn maar ik wil ze allemaal! ‘Nee! Ik heb geen gezin, nee ik heb geen vriezer of opslagruimte, ik heb zelf geen plannen!’  Geen Gemma meer gezien… buiten nog even gewacht, smsje gestuurd. Tja, ik was ook wel erg lang bezig geweest.

Toen maar weer gaan fietsen met een zwaar beladen fietsmand. Ik dacht te weten welke kant ik ongeveer uit moest…Weer mislukt! Toen ik voor de derde keer die ene nepgevel zag ging ik op de rem om m’n telefoon en kaart dan maar te pakken. Daar was Gemma! Nou ja! Ze was nog langer dan ik in de winkel gebleven, op zoek naar een koptelefoon? Omdat ze lopend was en ik weer terug bij af… hadden we geluk.

Lekker wat gedronken en heel veel gekletst over Kunst, vaders, zusjes, relaties, het leven. The useall tjittjat… (Trouwens niet veel gedronken, een biertje, wel veel gekletst)

Gemma wist met de kaart te vertellen welke kant ik op moest. Dat is gelukt!

Thuisgekomen even in de tuin gezeten, gebeten door vleesetende muggen, toen naar binnen gegaan en een vegetarische couscoussalade gegeten. (kant en klaar gekocht)

Verder s’avonds lekker in de weer geweest met app, foto’s, leerboek en dagboek.

Droomloos geslapen.