Een korte:
Beetje saaie dag vandaag. Wel lekker en lang geslapen want er was niet een mug.
Geen plannen dus een beetje chillen.
Ik was zeker van plan om nog ergens heen te gaan maar wist nog niet wat. Rond 10.00 begon het te onweren en de rest van de dag was het regen… bleh!!
regen op Bacchus. |
regen op balkon. |
Tussen de buien door naar Santa Croce geweest. Ik was laatst al ineens op het Piazza Santa Croce terecht gekomen en keek m’n ogen uit.
Zie je mijn fiets? |
Mijn fiets! |
Het is zo vreemd hier in Florence. Als er in Groningen maar een van die kerken of musea zou staan zou je ze al van verre kunnen zien. Hier niet, dat komt door hoe de stad is gebouwd. Alle straten kronkelen, zijn niet echt lang en wel heel smal. Dan zijn alle huizen hoog dus soms kom je ergens de hoek om en dan sta je voor weer een fantastische kerk. Vooral ik dan hè? Met zonder richtingsgevoel.
Ik heb een kaartje gekocht voor de kerk en ook voor Casa Buonarroti.
Het kaartje is een week geldig dus later ga ik naar de Casa.
De kerk was enorm. Michelangelo ligt daar oa begraven..
Graf Michelangelo. |
Buitenlangs achter |
Leerwinkel (op het terrein vd kerk) met erboven foto's van beroemdheden die daar waren.. Lady D, een aantal Pausen, Forest Gump... |
Omdat ik gister geen boodschappen heb gedaan ben ik s’avonds
lekker de trappen opgelopen naar Piazzale Michelangelo. Ik wist dat daar
iets simpels was met een fantastisch uitzicht. Ik stond bij 2 andere mensen
toen de ober kwam om tafels toe te wijzen. Hij vond mij heel zielig, dat ik
helemaal alleen was.
Voor de rest van de avond verzekerd van aandacht… Op zo’n
moment ben ik blij met al mijn attributen zoals telefoon, camera, boekje,
plattegrond, ik had het er maar druk mee. Eigenlijk te gek realiseerde ik me…
het uitzicht was fantastisch! Natuurlijk wel gefotografeerd.
De wolken en zonsondergang waren indrukwekkend en heel Florence! |
De wolken en zonsondergang waren indrukwekkend en heel Florence! |
De wolken en zonsondergang waren indrukwekkend en heel Florence! |
Maar ik ging iets minder
aan de gang met m’n apparaten en heb lekker genoten en om me heen gekeken.
Toen het tijd was voor de rekening had de ober iets minder
haast… Bordje met hoesje waar de rekening in zit. Ober direct weer weg. Ik had
het niet gepast dus biljet in het hoesje en wachten. Ober haalde het bordje met
het hoesje op en sprak ineens geen Engels meer. Alleen gebaren, ‘was wel goed
zo?’ Ik begreep het niet helemaal dus ik knikte half vragend. Weg wastie!
Rekening 27,- briefje van 50,-
“Ok Anita, geen paniek! Dit is een aardige jongen, hij was
de hele tijd heel voorkomend en keek de hele tijd of ik nog wat wilde. Denk nou
niet direct aan al die verhalen over die onbetrouwbare Italianen, komt vast wel
goed. Waar istie trouwens gebleven? Grretverr!!” Kleine paniekaanval maar
gewoon zoekend blijven kijken met lichtelijk opgetrokken wenkbrauwen richting
kassa. Ik begon mijn spullen in te pakken en bleef kijken…. Daar kwam hij
al! Bordje met mapje en wisselgeld.
Pffff! Ik weet nog niet of ik me nou schuldig moet voelen.
Toch een fijne dag gehad. Zin in morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten